εκεί που η μοίρα σ`έσπρωξε
και χάθηκες και πας
σ΄άλλη πατρίδα βρέθηκες
πατρίδα να ζητάς
σε δέντρα δεν στεριώνουνε τα άγρια πουλιά
θέλουνε βράχια κοφτερά κι απάτητες κρυψώνες
κι εσύ πατρίδα έχασες και μια ζεστή αγκαλιά
να βγάζεις ζόρικους καιρούς κι αχάριστους χειμώνες
εκεί που η μοίρα σ`έσπρωξε
να βρεις αλλού χαρά
το νιώθεις πως σε βλέπουνε
όλοι σαν φουκαρά
σε δέντρα δεν στεριώνουνε τα άγρια πουλιά
ζητούν τα γέρικα βουνά και τον αντίλαλο τους
όταν τα πνίγει ο καημός και βγάζουνε στριγκιά
να επιστρέφει στην καρδιά διπλός ο μισεμός τους ..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου