 |
ανοίγω πόρτες στη
ζωή της λέω να περάσει
διάπλατα τα παράθυρα
να μπει ο ουρανός
στέλνω γαλάζιες
θάλασσες η αγάπη να κοπιάσει
να έρθει με τα
κύματα που τάζει ο Θεός
μα`συ μακριά μου βρε
ψυχή, δε θα τα καταφέρω
δεν υποφέρω όμως γι
αυτό, πονώ που δεν σε ξέρω..
μετρώ τις ώρες της
χαράς τα χρόνια μου να φεύγουν
κοιτώ και του
καθρέφτη μου σαρδόνια χαμογέλια
πετώ φιλιά στο
πέλαγο που την λαχτάρα θέλγουν
και στάζουνε στα
χείλια μου της πεθυμιάς τα μέλια
δεν το αντέχω βρε
ψυχή να είσαι πάντα νέα
ας γέρναγες με το
κορμί κιμπάρικα κι ωραία
δεν το αντέχω να
γερνώ και να πεθαίνεις νέα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου