« β ε ν τ ά λ ι α »

«β ε ν τ ά λ ι α»

 μ`ένα ελαφρύ ανεμοχάιδευτο φουστάνι

είμαι ντυμένη μέσ`τα μαύρα μου τα χάλια

να λένε όλοι πόσο ωραία που με κάνει

γιατί έχει μέσα στο ντεσέν του πορτοκάλια

όσο κι αν ψάχνω στης ζωής τα πορτοκάλια

μήπως και βρω στην τύχη τ`άλλο μου μισό

βρήκα εσένα και μια χάρτινη βεντάλια

κι ένα φουστάνι κατά βάθος που μισώ

ανάβει πράσινο στη διάβαση μοιραία

λικνίζει ο αέρας το φουστάνι το βουάλ

πέρασαν όλα της καρδιάς μου τα ωραία

και ρίχνω πέναλτι σε όλα τα μπανάλ

έψαξα τόσο στης ζωής τα πορτοκάλια

απεγνωσμένα να`βρω τ`άλλο μου μισό

μα βρήκα εσένα και μια χάρτινη βεντάλια

κι ένα φουστάνι κατά βάθος που μισώ..