« ψ α ρ ό σ ο υ π α »

« ψ α ρ ό σ ο υ π α »

 

μέχρι τα χτες τα πήγαινε καλά, τρώγανε όλοι φαγάκι απ`τα χέρια της

αλλά σαν της έπεσε το κουτάλι, άρχισε η ανάποδη μέτρηση

την τρέξανε, δεν μπορώ να πω.. τι γιατροί, τι εξετάσεις.. τα πάντα !

τι σου είναι το μυαλό, απλά σταμάτησε να γραδάρει και μετά..

μετά την βρήκε ταυλιασμένη ο εγγονός στο δάπεδο !

είχε ψαρόσουπα θυμάται το παιδί, την έφτιαχνε συχνά, για πάρτη του

για να πάρει όλες τις βιταμίνες.. από τότε δεν ξανάφαγε ψαρόσουπα, ποτέ..

στην πορεία νόμιζαν πως τους μιλά με τα μάτια, ήταν αυταρχική γυναίκα

παλιό σκαρί ακόμα και τώρα ένα βλέμμα της έφτανε και περίσσευε

για να τους κάνει ν`αναρωτιούνται τι θέλει να πει..

με τους μήνες έπαψε και το βλέμμα να έχει το νόημα του

φυτό τους είπαν οι νευρολόγοι, όχι μόνο ένας, δυο τρεις..

την έτρεχαν συχνά να δουν τι έχει, μπας και καταλαβαίνει

και τους αφήνει επίτηδες έξω απ`το βασίλειο της

τον εγγονό εν τω μεταξύ, τον είχαν στείλει κατασκήνωση

εκείνη τους τον είχε μεγαλώσει, μέχρι να την βρει το κακό

άκαρπες οι προσπάθειες να ανακάμψει, είχε και κάποια ηλικία θα μου πεις

αυτοί ακόμα παιδιά μεγάλωναν, αποφάσισαν να την πάνε σε κλινική

έτσι λέγεται σ`αυτές τις περιπτώσεις το στάδιο πριν την αιώνια ζωή..

μαλακίες, τι αιώνια ζωή και χαζά, μετά το εδώ νταβαντουράκι δεν υπάρχει τίποτα..

ήταν γερό σκαρί και άντεξε, μα πόσο ν`αντέξεις με κατεστραμμένο μυαλό

βυθίστηκε στον ξυπνητό ύπνο και μια μέρα τους ειδοποίησαν πως πέθανε

δεν έφυγε, όπως λέγεται τελευταία, πέθανε, έτσι σκέτα..

ήταν 14 του Ιούλη έντεκα μέρες πριν την γιορτή της

το θυμάμαι, γιατί πάντα τους έκανε το τραπέζι με ψάρια..

ο εγγονός της, άντρας σήμερα, αναπολεί τα μερακλίδικα φαγητά της

συχνά ρωτά την μάνα του, πως έφτιαχνε την τάδε σάλτσα η γιαγιά

αν έβαζε κανέλα στο κοκκινιστό και προσπαθεί να διαλευκάνει

το μυστήριο της αγάπης του

αλλά για ψαρόσουπα, τσιμουδιά, ποτέ, καμία αναφορά..

λένε, "η αγάπη περνά απ`το στομάχι"

και η δική της η ψαρόσουπα, τον πρόδωσε..