" Π α λ λ α κ ί δ α "

και τότε βύθισε το ξίφος του βαθιά
κει που το κάρμα συναντά την ηδονή
και τότε ράγισαν του κόσμου τα σπαθιά
που`χε τρελάνει η μεγάλη προσμονή

τι κι αν το σώμα κάποιας άλλης αγαπάς
τι κι αν τα δάχτυλα αγγίζουν ξένο δέρμα
μέσ`το δικό μου το μυαλό θα σεργιανάς
κι από το στόμα σου θα βγαίνει ένα ψέμα

δε θα χορτάσεις εραστή μου τα φιλιά
όσο κι αν πέφτεις στη δική σου την παγίδα
φλύαρα τα χάδια κι ας μην έχουνε μιλιά
κι εσύ ταμένος νοερά σε παλλακίδα

κι εγώ..

εγώ πονώ για ν`αγαπήσω
και λιώνω για ν`αγαπηθώ

έτσι είμαι εγώ..

δούλα σ`αυτόν που μ`αγαπά
σκλάβα στον που με θέλει..