μονάχα πορευόσαστε χωρίς επιστροφή
το πρώτο χάδι, το φιλί, οι ώρες της λαγνείας
μοναχικές κι ανένταχτες σαν μια μικρή ουλή
και χτυποκάρδια ανώριμα με τρυφερή αξία
ζωσμένα την απάντηση που πρόχειρα οδηγεί
εκεί που σπέρνει η ενοχή την άγουρη 'κακία'
εκεί που χάνει η ηδονή το μέτρο στη στροφή
συχνά κι εγώ αναπολώ να`ρθούν στα όνειρα μου
να ξαναζήσω έφηβος, ν`αναστηθώ παιδί
κοντά σιμά σαν έρχονται τα μαύρα γηρατειά μου
και η ζωή μου καίγεται, μόνη, σαν το δαδί..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου