« Στήλη άλατος »

« Στήλη άλατος »

πετρώσανε τα όνειρα
σαν έφαγε την σφαίρα
σταμάτησε το βλέμμα του
να ξεγελά η ζωή

κι αυτός που τον εσκότωσε
πήγε λίγο πιο πέρα
και ξέρασε ανέλπιστα
μια κούφια προσευχή

κι έγινε στήλη άλατος
για να κοιτάει πίσω
μα έσκυψε στα χέρια του
και τα `δε καθαρά

"στο πρόσωπο το πρόσωπο
δε θέλει ν` αντικρίσω
μηδέ φωνή να μοιραστώ
όπου έκοψα μιλιά"


ζαμάν και φου
και στη φουφού
όλες οι ερινύες
αν τύχει, το εγχείρημα
το κάνω και ξανά

μου πάγωσαν
τα αισθήματα
και πλέον
σε θυσίες
προσφέρω
το αντίδωρο
μόνο στο
σατανά ...