« Διαδικτυακόν Απόρρητον »

 

William H. Johnson - 1941

της αρέσει όταν όλοι παν`για ύπνο
ν`αλητεύει εδώ μέσα και να χάνεται
το ποτήρι το κονιάκ, ένα τσιγάρο
γεια σου χρόνε μου μπεκρή κι ετοιμοθάνατε

σαν πεθάνουμε όλη μέρα θα κοιμόμαστε
η φτηνή της εκδοχή - δικαιολογία
και της φταίει και ο 'Αρης που είν`ανάδρομος
και τα smiles που κουνιούνται με μανία

κι αν δε βγει και το στιχάκι το επόμενο
ε, δε χάλασε ο κόσμος βρε αδελφάκι
απ`αλλού ξεκοκαλίζει κάποια σύνταξη
κι ό τι γράφει το βαφτίζει σαν μεράκι

χώρια λέμε που μπορεί να φέξει η τύχη της
και τον άντρα της ζωής της να πετύχει
επιβήτορα γι`ασκήσεις στο κρεβάτι της
η κανένα τζογαδόρο αετονύχη

τότε πρέπει να κρατήσει το ποτήρι της
εις το ύψος των καυτών των περιστάσεων
και να σκύψει πάλι πίσω στα στιχάκια της
που`ναι μάρτυρες τραγελαφοκαταστάσεων

είν`ωραία όταν όλοι παν`για ύπνο
εδώ μέσα, κάνει ό τι αυτή χαίρεται
κι αν την δείτε κατά λάθος στα όνειρα σας
αγνοήστε την πως δεν την καλοξέρετε..